Związek, czyli sztuka...

...małżeństwo jest związkiem dwojga obcych sobie ludzi, trzeba czasu, wzajemnej mądrości i tolerancji, żeby ułożyć sobie codzienność we dwoje...sama miłość nie wystarcza...

.
...wydaje się nam, że jesteśmy jak dwie krople wody...życie to weryfikuje szybko...

Związek, czyli sztuka docierania się

Zawarłeś związek, nowe wyzwania,
kierunek marszu wcześniej obrany,
spoiwem miłość, w nim pożądania,
namiętność, dotyk. Znasz to Kochany!

Nowość, odmiana, partnerstwa trudy,
nie ma praktyki, nie jest też fachem,
wciąż coś tam trzeba, bez znaków nudy,
życie we dwoje. Pod jednym dachem.

Co dnia ścieranie się charakterów,
tak na początku, twe JA ma skrzydła,
defektów wiele w związku partnerów,
pilnuj miłości. By ci nie zbrzydła.

Kłótnie, pretensje, naczynia w zlewie,
ktoś, coś nie zrobił, a was jest dwoje,
soli za dużo, cichość dni w gniewie,
rola mąż- żona. Zwycięstwo moje.

Różnic tak wiele na każdym polu,
smaki, potrzeby, upodobania,
pogląd, religia, łyk alkoholu,
władzy też znaki. Do obgadania.

Siadaj, rozmawiaj, zmieniaj swe myśli,
rozważnie podchodź do zdania innych,
rozważ za-przeciw, słowa uściślij,
gdy się zagubisz. Nie szukaj winnych.

Własne mieć zdanie chlubna to cecha,
szanuj też innych, da wartość życia,
tak docieranie, wspólna uciecha,
połączy w jedność. Bez masek bycia.

Kocham cię...oddaję ci ciało, duszę, wszystkie myśli oraz uczynki i oczekuję dokładnie tego samego...nie ma już „moje”, od dziś wszystko "nasze"...

autor

Halina53

Napisany: 2017-05-22 Dodano: 2017-05-22 07:34:00

Ten wiersz przeczytano 1064 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie