W zwierciadłach NIEZAPOMINAJEK

nie każdy w lazur się przygląda
w zwierciadła niezapominajek
jak pisze bajki w mądrych księgach
to niebo duszom sny rozdaje

w podniebnych chmurach, bo na palcach
na Twym podniebnym firmamencie
ramion otwartych, białych żaglach
popłynę w otchłań w tym momencie

zaś tchnieniem innym, tym anielskim
zgarniętym z nieba atramentem
w wzroku zachłannym i drapieżnym
zatracam w sercu niemym szczęściem

kiedy za chmurą dłonie zbłądzą
snów dotykają, wulkan z słońcem
nie ma tej mocy żaden kamień
jak Twoje oczy tak! I amen

***
5 czerwca 2007 godz.8, 57

…Tylko te oczy… czysta krynica szczerych nastrojów, duszy stolica z herbem na masztach serca nad światem w tęczowych oknach z przepięknym kwiatem...

autor

Diabi

Dodano: 2007-06-05 09:10:41

Ten wiersz przeczytano 395 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie