Żyć

Las, w lesie cisza,
mama woła do synusia(Jasiu!).
On zajęty swą zabawą,
nie poddaje się nakazom.
Ciągle stoi, biega, skacze,
gdy matka z dala płacze.

Ciemność jasność już wypiera,
a sytuacja się nie zmienia.
Drzewa śmieją się okrutnie,
słońce chowa się za wzgórze,
gdy matka zrozpaczona mówi.

Inni patrzą na nią dziwnie,
umykając szybko w liście.

Gdzie się spieszą? Któż to wie.
Ja, wiem tylko, że
gdzieś tu grób Jasiowy jest.

autor

Crazyfox

Dodano: 2012-04-13 23:08:18

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie