Żyć...

Żyć...
To tyle, co słuchać śpiewu ptaków...
Czuć pod stopami piasek, kiedy się idze brzegiem morza...
Wąchać poranną rosę na liściach...
Patrzeć jak rosną kwiaty...
Samkować poziomek z leśnej łąki...
Żyć..
To tyle, co kochać...
Marzyć o niemożliwym...
Śnić o innym świecie...
Pragnąć wciąż mocniej mocniej...
Oddawać wodze fanazji...
Żyć...
To tyle, co walczyć...
Nie poddawać się...
Pomagać...
Współczuć...
Pamiętać...
Żyć...
To tyle, czekać na śmierć...
A gdy już przyjdzie...
Dziękować Bogu za złożone na czole pocałunki...

... pamięci Piotrusia... [*]

autor

Mrs. Primrose...

Napisany: 2006-02-04 Dodano: 2006-02-05 22:25:51

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie