Żyć tylko dla tej chwili…
Między świtem a zmrokiem…
Podążam przez życie
stanowczym krokiem…
W przepaści doznań co dnia ginę,
okrytych blaskiem lub szarością…
Lecz to dzięki nim nigdy nie przeminę,
bo wśród tych doznań upajam się
miłością…
Zakrywam oczy woalką wspomnień
i nadzieją na kolejny szczęśliwy
dzień…
Pośród przekleństw, trudów,
zwątpień…
znów na twarzy maluje się wiary
cień…
Chcę żyć tylko tą chwila,
gdy jesteś obok
i gdy nie ma innego nic!
Tylko dla tej chwili mam siły
i tylko dla niej chcę żyć!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.