Życia kielich
Zapraszam po zbyt długiej przerwie.
W morzu słów rzucanych w przestrzeń,
tłumie ludzi dryfujących po oceanie
życia
jesteś Ty – mały, delikatny jak łza.
W bezkresie ludzkich kłamstw,
ratując się kawałeczkiem prawd
szukasz swego miejsca.
A kielich życia powoli ubożeje,
prawda tonie w głębinach,
a Ty w kręgu masek,
jesteś sam.
Dziękuję, Edyta.
autor
Pesymistka94
Dodano: 2015-02-04 01:29:53
Ten wiersz przeczytano 976 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
To niestety prawda,często w tłumie bywamy bardzo
samotni...
Pozdrawiam Cię pesymistko:)
Pojedynczy czlowiek ginie w tlumie obludy i klamstwa
...pozdrawiam