Z życia wzięte

Pokora i cierpliwość, a cóż one znaczą
kiedy naprzeciw staje sława i majętność?
Uczciwość okupiona zwykle ciężką pracą,
a to przesłonić może całe życia piękno.

Komu - być, to za mało, a kochać za trudno,
pragnąc sławy, podziwu, zawłaszcza wciąż więcej,
nie zrozumie, że sukces bywa chwilą złudną,
a z pokory wypływa bezustanne szczęście.

Umieć z życiem się godzić, tak by dbać o siebie,
znaczy być i poznawać czym miłość dla życia,
nie zawahać się prosić kiedy sam w potrzebie,
w gotowości by innym pomocy użyczać.

Nie zaufaj pochlebcom byś sił nie przeceniał,
ale znając swą wartość wyzwań się nie strachaj,
ginie ten kto polując w życiu na jelenia,
nie dostrzega, że za nim wilków jest wataha.

autor

karat

Napisany: 2016-01-18 Dodano: 2018-03-18 13:07:38

Ten wiersz przeczytano 1789 razy

Oddanych głosów: 66

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie