Życie

Serce powlekane bursztynowym zapachem
w białych piersiach mruczy

Stopy zanurzone w kolorze jaśminów
przemierzają drogę gór przeznaczenia

Nad przepastnymi wodami ulatują szkarłaty krwi
Bezsenne niebo rozchyla podcięte nadgarstki

Obdarzone spojrzeniem zachwytu, uradowane,
promieniami złotej pomarańczy
przeszywa błękity

Ukojony ciepłem wiary
Zaspokojony ustami niepamięci
Miłości szukając
Okrutniej gry, końca wciąż nie znając

Czy ty ją czy ciebie ona
Czy tobie ona czy ty jej

Białe skrzydła przytwierdzone do ramion
unoszą duszę zgnębionego istnienia
by spotkało dziecię i mężczyznę zarazem

Pochyliło głowę przed tronem Wybaczenia
Wieczność ciepłego ukojenia...

autor

Księżniczka Niczyja

Dodano: 2006-06-07 10:32:09

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie