Życie...
na szeleszczących gałęziach pąki
nabrzmiewają ku wolności
wiatrem smagane wiosennym
czasem słońce oświeci poranne
rosa dopełni istnienie
lot do samodzielności się rozwija
rozkwitły kwieciście drzewce
zmysłom pokazując świat zapachów
nozdrza świata wdychają powietrze
sonety nocnych godów rozchodzą się
polami
szukając nocami wybranki życia
znajdują i dopełniają współistnienie...
autor
skarb-323F
Dodano: 2013-04-14 17:16:02
Ten wiersz przeczytano 1632 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
podoba mi się treść i temat wiersza, co do formy
zmieniłabym nieco słownictwo i tak np. zamiast
szeleszczą gałęzie na nich pąki zmieniłabym:
na szeleszczących gałęziach pąki
pozdrawiam:))))
Podobają mi się metafory.Ciepły, słoneczny wiersz.
Pozdrawiam
ładny wiersz, iście wiosenny
Wiersz rozbudza wiosenna wyobraźnię!
Piękny pobudzający wyobraznie utwór. Pozdrawiam ciepło
Wiosną, przyroda i ludzie budzą się do życia. Będzie
pięknie tak jak w twoim wierszu.
Pozdrawiam:)
...jakie to delikatne, ciepłe i romantyczne :-)
Piękny wiosenny "motyl" :-)
wiosna czas wybudzenia i odnowy
wszystko budzi się do życia...piękny...
Ależ pięknie! Skarbusiu! podoba mi się! Pozdrawiam
cieplutko:)
"sonety nocnych godów rozchodzą się polami"
zauważyłem na dworze ptaki ćwierkają po różną ilość
razy,a ich język tylko one rozumieją nam pozostawiając
ślad piękna
Wiosennie ,pięknie ,pozdrawiam
pięknie wiosennie bardzo mi się podoba
pozdrawiam:))))))
Piękna metafora kwitnącego ogrodu jako ludzkiej
egzystencji... Dość pisania o mleczach, skoro można o
pąkach... Wiosna, wiosna... Śliczny, rozpalający
zmysły utwór :)
Bardzo obrazowo piszesz. Piękny wiersz, zawsze mnie
zaciekawiasz. Pozdrawiam cieplutko.