Życie...

Gdybyś wiedział, co teraz czuje
Ta pustka, te niedocenianie
Człowiek wiedział ze robi krzywdę
Krzywdę słowami, czynami...
Czułam się okropnie jak by ktoś rozebrał Mnie i puścił do ludzi..
Czułam się oszpecona i osamotniona
Nikt nie podał ręki
a raczej ja się bałam ja wziasc
Bałam się poraszki i prawdy
Ze jestem nikim dla tego świata...
Okrywałam się w marzeniach One dodawały mi odrobinę nadziei, która
Ogrzewała i oświetlała mi ta drogę
Która była niewidoczna i niezrozumiała dla Mnie...

Każdy uważał ze nie dam rady ze nie umiem łatać ze,nie dam sobie rady z wiatrem ze pierwszy podmuch Mnie załamie...
Ale ja się nie poddałam pokazałam im ze jestem kimś ze na starcie wygrałam urodziłam się żyje...

Życie to dar, który dostajesz od niego...
A kim On jest...poznaje się go przez cale życie rozmawia się z nim, chociaż nie ma go przy nas czujemy ze jest, ze pomaga, ociera lzy..On tez cierpiał
i wie, co to cierpienie...
teraz wiem ze mam kogoś, przed kim nie musze udawać...Mogę być sobą a dla niego jestem wszystkim....

Kocham Cię Łukasz:*

autor

Kamila P.(zośka)

Dodano: 2006-10-03 15:59:15

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie