Życie z myślami
Myśli ulotne na świat się pchały,
a słowa nieme krzyk zagłuszały.
Kiedy w otchłani, czas się zatrzymał,
On w swoich rękach, cały świat trzymał
Gdy wszyscy z nas są kowalami,
nie wszyscy mogą, lub chcą być
młotami...
urabiać, kształtować,uginać i tworzyć,
lecz wszyscy chcemy, lepszego dożyć
Gdy myśl, goni myśl, oko nie nadąża,
wszystko co w głowie, rozum obciąża.
I coraz trudniej rozumieć istnienie,
czy męka życia... to me przeznaczenie?
Komentarze (21)
fajnie się czyta super wiersz pozdrawiam
od przeznaczenia się nie ucieknie, dobry życiowy
wiersz
Każdy zadaje sobie to pytanie,niestety,ale cierpienie
jest wpisane w nasze istnienie - czy chcemy,czy też
nie. Pozdrawiam.E.
jesteśmy kowalami swego losu ale nic nie dzieje się
przypadniem - dobry wiersz
pozdrawiam ;-)))
Odwieczny ból istnienia, nawet filozofowie nie
odnajdują odpowiedzi na te pytania choć ciągle
próbują:)
Dobre pytanie,szkoda tylko ,że sama też nie znajduję
odpowiedzi.Miłej niedzieli:))