ŻYCIE POETY NIE JEST ŁATWE
i to na ukołysanie nocne
tak z żalem i skruchą wzruszająco
że znów opił się na karpia
i spał w wannie bez weny
zdecydowanie dość ma romansów wódy
tu znów tylko na kolację kotusie wołają
a czy to przyjemne jest lub wina?
gdy uczucia gdzieś się pochowały
nie chcą mamić a fochy dla spokoju
bo już to nie to i drażni szczebiot
wtedy "o impotencję woła" ego cudowna
myśl
i nagłe rozpoznanie inteligencja kobieca
impuls złapała i gwóźdź dobija
och życie wtedy wyposzczone
iskrę złożyło wyniosłą nad padół
cierpienie nie do wytrzymania i jak
zgodzi się powrócić to bym nie umierał
za cenę życia idź i powiedz jej
bo do jutra trupa w sobie widzę
ale niech siedzi w domu niech jej nie
oglądam
bo pech na nią przejdzie
zdarzyć się może coś strasznego
bo muszę pisać poezję bo przez prozę
co mi gotują codziennie
wewnętrznie jestem "zapuszczony"
jak soliter zagnieździły się traumy
i chodzą niepoukładane oddzielne
a tu ani pieniędzy i znów trzeba twarz
wydłubywać
i szczypać na dobroduszne miny nastawione
na sukces
bo posada sztywna to nijak nie trzyma
sztamy
z poezją tę najdzikszą nieprzytomną
co duszę czaruje i rozrywa na strzępy
i oddechu szuka w majestacie ideału
zagubiona... prawdę krzyczy o samotności
by ktoś nad nią się pochylił
i ciepło rzekł
"nic się nie bój to tylko sen"
bo tak jest jak pragniesz
/UŁ/
Wiersz z cyklu Okno na Świat,
nie związany z nikim personalnie
Wrześniowa:)Oj nie- Poezja nie jest
odbiciem tylko codzienności, jest tez
marzeniem wizją nowych czasów.Wiąże się z
życiem Nie jest ucieczką od
rzeczywistości.Może niekiedy,ale to
marginalna. Dojrzała zawsze oryginalna,
dotyka nowych sfer /a psychika musi być
zdrowa/ a także jest wzorem
wartości,dlatego tworzący powinien mieć
swoje miejsce.Wrażliwość i talent powinny
być chronione w świecie.Jak piszący może
tworzyć bez udziału psychiki, pomyśl. Stąd
okno na świat danie miejsca poecie
przedstawiający wizerunek jego świata
wewnętrznego Pozdrawiam Cię:)
napisany Łódź,20.10.2009 ula2ula poprawiony
Komentarze (28)
Na pewno trzeba wiersz przeczytać kilkakrotnie, by
wyłuskać sens. Pierwszy zarzut to nadmiar wątków,
podawanych chaotycznie. Gdy w wierszach ceni się
jasność przekazu i precyzję myśli - tutaj tego
niewiele. To jest przykład kompulsywnego przekazu
własnych myśli, bez większej chęci do ich
uporządkowania, usunięcia tego co zbędne, co rozmydla
albo zaciemnia przekaz. Doceniam wrażliwość autorki,
brakuje mi lekkości przekazu.
oko na świat..tak obrazowo opisane...a ja jak zwykle
nie wiem co napisać..po prostu..The Best Damn Thing
Wiersz napisany typowo pod portal poetycki, sam tytuł
już jest znamienny i liczba komentarzy od innych
poetów, żadnego czytelniczego, no bo co daje taki
wiersz czytelnikowi, który nie pisze wierszy? powiem
tak: gdyby poeta napisał słaby wiersz i popełnił przy
nim harakiri, czy to podniesie wartość wiersza?
Warsztat dobry.
życie pijanego poety bywa snem i fantazją :)
Przeczytałem od początku do końca..Raczej trudny
tekst..Alkohol, rozterki, samobiczowanie, trud
tworzenia..Łatwiej w samotności kogoś obwiniać, aby
móc o tym pisać, hmm? Nie pierwszy raz zwracam uwagę
na podobną myśl..Zatrzymuje.. M.
Ula napisałaś wiersz,ja piszę tylko
wierszyki,pozdrawiam
No tak: "... nic się nie bój to tylko sen
...
Wiersz bardzo plastyczny, chociaż jakby niejednostajny
w swojej treści, tak, jak życie. Cóż życie poety,
którego opuściła wena, opuściło szczęście, bo cóż za
życie dla biednego poety bez weny? On przecież bez
pisania poezji żyć nie potrafi, a proza życia jaka
jest, każdy widzi.
No tak, nie jest to takie proste. Dlatego też nigdy
nim nie będę, ale przynajmniej poudaję:) Pozdrawiam:)
Bardzo plastyczny obraz - "nic się nie bój to tylko
sen bo tak jest jak pragniesz" no i na szczęście:)
No to Twój poeta jest rzeczywiście strasznie
"zapuszczony".Nocuje w wannie zamiast karpia, bije od
niego wóda. a jak widzi kobietę-zastanawia się-co to
za istota i czego ona chce. Dopiero teraz ją
dostrzegł? Acha, jej miejsce jest w domu-kurka
domowa-no i na dodatek zbędny balast dla jego "ego".
Ty masz problemy, ja mam problemy-wcale do siebie nie
pasujemy-.Znudzony życiem obok obojętnej osoby ogląda
się za inną damą szukając wrażeń dających opisać się w
poezji.Dość pesymistyczny obraz poety
malujesz.Zmuszony jestem zaprotestować. No chyba ze to
sen, który oby nie stał się rzeczywistością.
Serdecznie ciebie pozdrawiam.
"muszę pisać poezję bo przez prozę
co mi gotują codziennie
wewnętrznie jestem zapuszczony" - oto argument nie do
podważenia.
obrazowo, przekonująco wiersz napisany... poetą być to
nie prosta umiejętność... i nie wielu takich....
pozdrawiam