ŻYCIE W SZUFLADZIE

Dla osób którzy mają jeszcze szanse

Dlaczego sądzisz, że szansy nie ma?
że życie tak krótkie i sensu nie ma?

Pomimo gdy są one marne - to są i tak
a wyjście jest przynajmniej awaryjne gdy nawet go brak.

opowiem Ci jeśli chcesz historię krótką
przedstawię Ci brzydkiego Adasia i Zuzię milutką

Adaś był chory choć nie leżał w łóżeczku
a Zuzia sobie żyła - po mału i po troszeczku.

Oboje się znali - choć dzieliły ich dwa światy
Adaś był pantoflarz - a Zuzia lubiła kwiaty.

Lecz pewnego dnia coś między nimi zaiskrzyło
rozgrzali się mocno, a słonko wogóle nie świeciło.

Pomimo, że on jest z Marsa a ona Wenus
Kochali się mocno choć czasem pytali dlagóż to lub czemuż?

I pomimo że może nie mają wspólnej dla siebie planety
nie obce im czułości, buziaczki i podniety.

Choć nie mogą przecież żyć w blasku sławy na ziemi
spotykają się często na księzycu wśród mroków i cieni.

Wydawać by się mogło, że nie ma już żadnych szans
lecz Adaś nie mysli juz o tym - po prostu wpadł w trans.

Gdy bywa na Marsie to codzień z rana
siada w fotelu zginając w pół kolana.

Schyla się mocniej aż prawie do podłogi
otwiera w biurku szufladę obok swej prawej nogi.

Jeszcze przez ramię spogląda czy nikt inny nie patrzy
i wyciąga dawne zdjęcie Zuzi i już na nic nie baczy.

Czasem jeszcze Adaś włącza kompa i na pocztę lub BEJA spogląda
potem jest NIBY INNY i rzekomo dziwnie wygląda.

Ale wie, że pomimo ZUZI przy nim może i fizycznie nie ma
wie że dostał nowe życie, choć to nie gra ani książka Staśka Lema.

Ci którzy są bez SZANS to CI którzy nie mają swej szuflady lub... dostępu do NETU

autor

ten-obcy

Napisany: 2007-04-03 Dodano: 2007-04-03 12:35:38

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie