Życie to fraszka

Życie to fraszka, więc po co tu życ?
Życie to fraszka, za krótkie by śnić.
Rzecz małej wagi, potwierdzisz też Ty,
Lecz nadal żyjemy - i oni, i my.

Fraszką nazwano ten żywot człowieka,
To miasto i miejsce i czas co ucieka.
Ucieka, nie staje, nie czeka, wciąż biegnie.
Tak szybko w nocy, jak i we dnie.

Życie to fraszka, tak rzekł Kochanowski.
Renesansowy poeta z niewielkiej wioski,
Co umarł już dawno, swą fraszkę zakończył,
I wielkimi dziełami swą fraszkę zwieńczył.

Topos kolejny - człowiek zabawką,
śmieszną, niewielką tego Niebieskiego,
Który się bawi losem człowieka małego
Twój los i mój los jest w rękach Jego.

autor

user_113

Napisany: 2005-05-24 Dodano: 2005-11-19 21:40:19

Ten wiersz przeczytano 2196 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie