Życie to gra...

...zrozum to co powiem...spróbuj to zrozumieć dobrze...

Życie to cholerna gra, w której przegrać ktoś musi...
Tylko dlaczego to ciągle ja, upadam i podnieść się nie mogę...
To jest jak pętla, trzyma , ściska i dusi...
Zapiera dech w piersi, słychać tylko cichą mowę...
Jak szept, z ust wydobywają się słowa...
Czy to koniec? Dlaczego tak się dzieje...
Wiem, że trudno zapomnieć...zacząć od nowa...
Nic nie zmieni biegu zdarzeń, ale zawsze trzeba mieć nadzieje....
Nie wiem co dalej...nie mam pojęcia co będzie z nami...
Chciałbym się jeszcze kiedyś do Ciebie przytulić...
Bo moje słowa...nie są tak jak myślisz...pustymi słowami...
Jeszcze kiedyś...choć raz...twarz we włosy wtulić...
Spojrzeć Ci jeszcze w oczy głęboko...
Musnąć ustami Twojej rozgrzanej twarzy...
I stać przy Tobie...obok...tak blisko...
Chyba jeszcze się kiedyś to zdarzy...
Gdy zamknę oczy i jestem przy Tobie...
Nic innego się nie liczy...tylko to że obok stoję...
I ma to większe znaczenie od wielu słów...
To że jesteś wystarczy...
Już mam dosyć tej skomplikowanej gry...
Czasami się gubię...co zrobić mam...
Daleko od siebie...ja gdzieś...jeszcze dalej Ty...
Ja czekam...ale wciąż sam...
Wiem, że warto stać czasami z boku...
Ale każde czekanie ciężkim jest...
Stoję...boję się zrobienia kolejnego kroku...
Chcę...choć jest to trudne jak test...
Zobaczymy co czas z nami zrobi...
Czy da nam szansę, czy spróbować pozwoli...
Czy będzie rzucał pod nogi kłody...
A może zrobi tak, że wreszcie się uda powoli...
I pamiętaj, że wypełniasz myśli moje...
Na pewno niedługo już sny...
Nie wiem, nie ważne czy ja Twoje...
Może nie będzie Ciebie, mnie....tylko My...

...czekam bo warto...

autor

level_21

Napisany: 2005-04-22 Dodano: 2005-04-23 13:06:03

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie