Życie to walka
Życie to walka
jakże nierówna
ty stajesz do niej
nieuzbrojony
łysy bezzębny
ledwie chwytasz powietrze
miotasz się
niepotrafiący usiąść
a wróg jak i przyjaciel
z każdej strony
krzyk twoim orężem
jesteś kimś i nikim
a liczą się z tobą
najczęściej ona obok
kochająca cię matka
często ojciec
ten wrzask
w uśmiech szeroki
zamienić potrafi.
C.D.05.2014
autor
Cecylia Dąbrowska
Dodano: 2014-07-30 21:17:57
Ten wiersz przeczytano 1693 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Życie to walka, powiadasz. Ale czy tak być musi? Czyż
nie zależy to od nas samych? Czy nie uczymy od małego
swoich pociech, że musi zawsze zwyciężać? A przecież
żeby ktoś wygrał, ktoś inny musi przegrać, zatem - od
starszego pokolenia winno się wymagać więcej.
walczymy niby o nic
i tak dzień za dniem za czymś pędzimy
bardzo mądra refleksja
pozdrawiam
masz racje ! życie to ciagła walka! pozdrawiam ciepło
celna refleksja walka o przetrwanie
pozdrawiam serdecznie:)
dziękuję za wizytę u mnie
-- przeczytałam kilka razy i... tak jakoś się
zadumałam nad swoją PRZYSZŁOŚCIĄ...
--pozdrawiam...
Ładna refleksja, życie rzeczywiście często jest jak
walka, dobrze że człowiek ma sprzymierzeńców.
Pozdrawiam:)
całkowicie zgadzam się z Twoją refleksją
życie to walka kazdego dnia o przetrwanie
pozdrawiam