Życie wieczne

Przez wieki krocząc w duchowej postaci
zakładam coraz to nowe ubranie
Z chęcią odrzucę co złotem się świeci
A nicią zdrady bywa przeszywane

Z przykrością zdejmę szlachetne odzienie
mocno zszarzałe w tej służbie codziennej
A jakże drogie szaty co przetrwały
lata ucisku i kary więziennej

O losie jakąż znów planujesz rolę
bym miał ją zagrać na tej ziemskiej niwie
Wiem, że to próba bym wolny od złości
uczył się kochać, choć chciałbym przeciwnie

O prześladowcy, tyrani, oprawcy
Z sercem co nigdy nie znało litości
Wasz przyodziewek życiem odebranym
Zhańbiony będzie krwią i nieczystością

Inspirowany „Boską komedią” i „Makbetem”

autor

Adelaa

Napisany: 2017-01-21 Dodano: 2017-01-21 18:00:30

Ten wiersz przeczytano 920 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie