pragnę tworzyć
pragnę tworzyć nowe światy
słowem kreślić widma, mroki
wzlecieć myślą, wstrzymać chwilę
by wpleść w palce jej uroki
w mojej duszy płonie zorza
szarpie mocno ciałem, snami
każe pisać mi, przelewać
to co ukryte przed nami
twórcza siła z głębi cieni
niczym strumień szemrze stale
rzeźwi bryzą, wzrasta falą
by roztrzaskać się na skale
miliard kropli wokół wzleci
i nasyci się jestestwem
tak i słowa które tworzę
szepczą wokół: jestem... jestem
jestem, czuję, krzyczę w ciszy
chociaż słowo nieme w piśmie
może góry kruszyć, piętrzyć
kiedy wena w nim rozbłyśnie
autor
onna_belle
Dodano: 2011-05-07 19:36:26
Ten wiersz przeczytano 616 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Może góry piętrzyć,kruszyć,pozdrawiam
Oj rzeczywiście nie zauważyłam. Już poprawione. A
jakie inne błędy ? Bowiem pisząc w afekcie czasem po
prostu nie widzę ;)
Amator ze mnie ale próbuję szlifować. Na tyle by nie
zatracić obrazu. ;)
Pozdrawiam i dziękuję za uwagi.
Ten wiersz wymaga wielu poprawek, ma błędy
ortograficzne i stylistyczne. Wiele pracy jeszcze
przed Tobą by stał się wierszem. Nie chcę zniechęcić
jedynie zachęcić do pracy nad tym co piszesz. A wiesz
dlaczego, bo czuć u Ciebie energię z jaką piszesz.
Pozdrawiam :)
ogólnie podoba mi się, ale są dwie sprawy, 1.to co
ukryte przed nami - tutaj zgrzyta- a może by tak-co
ukryte jest przed nami, wtedy moim zdaniem lepiej
brzmi rytmicznie a 2. karze pisać mi, przelewać- karze
jak karać? czy każe bo kazać? pozdrawiam, pisz bo jak
na początek to podoba się:)pozdrawiam
Pisz pisz,Ładnie piszesz.