Zyciowa burza

Niebo przecinają błyskawice
jak jeden błysk mignęło moje życie
burzą ogromną się przetoczyło
raptem umilkło jakby jej nie było

Jedynie kałuże na chodnikach pozostały
jak ślady niewyschniętych łez które spływały
szum deszczu zanikający
jak mój ból wewnątrz rozdzierający

Burza niejedno drzewo złamała
wtedy i moja dusza konała
pożary czasem wzniecała
lecz moje serce w lód zamieniała

Boję sie bardzo dnia kolejnego
nie wiem co mi przyniesie nowego
lękam sie burz szalejących
czynów i ludzi tak bardzo raniących

Może moje wołanie echem zostanie
a moze je usłyszysz moje kochanie
silną dłonią wesprzesz , uchronisz od złego
bardzo tego chcę i tylko tego

Gdy tylko wiatr za moimi plecami
tak ważna jest więź między nami..

Dziękuję za kazdy dzień..godzinę..minutę..za to że jesteś..KC..R

autor

Lwiczka

Napisany: 2007-02-14 Dodano: 2007-03-19 06:13:04

Ten wiersz przeczytano 385 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie