Życiowy pat

Proszę posłuchaj, ale ty nie słuchasz,
masz swoją wersję minionych wydarzeń
i nie pomaga prośba ani skrucha,
ty toniesz w krzywdzie, ja ląduję w barze.

Chcąc udowodnić że się mnie nie boisz,
swym monologiem krzywd wiele wyrządzasz,
a prawda zawsze gdzieś pośrodku stoi,
najpierw wysłuchaj a później osądzaj.

Choć może trzeba dni mocniejszych wrażeń,
od lat nam trudno jest cokolwiek zmienić,
ty żale w domu, ja wylewam w barze
i nie ma winnych chociaż są skrzywdzeni.

autor

karat

Napisany: 2011-07-03 Dodano: 2011-07-03 05:40:06

Ten wiersz przeczytano 787 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie