Żyjąca nocami...

Kieszenie pełne jęczącej pustki
Serce pełne miłości niechcianej
Umysł smutnymi baśniami usłany
I alejami niespełnionych marzeń...

Strumienie słów wlewam
Do pomieszczeń w których spoczywam
Okruchy niedokończonych pytań
Zostawiam na suchych naczyniach...

Zakurzone księgi
Otwieram wciąż nowe
Zapominając o poprzednich
Gdzie rozdziały niedopowiedzone...

Na półkach stosy myśli poukładanych
Pod łożem szeregi snów nietkniętych
Na posadzce rozlane kałuże opowieści
Pod sufitem stare i nowe wieszam lęki...

Duszę struny, wertuję kartki
Wdychając woń świec jako kwiaty
Zastań mnie żyjąca nocami
Przekraczając próg komnaty

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2007-05-19 15:16:22

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie