ŻYLETKA
W tej podróży będe sama
tonąc w rzece samotnośći
swą tułaczkę, więc zaczynam i już wiem:
monotomia jak codzienność
w,której żyć już niepotrafię
i jak setki wrogich spojrzeń
ciaglę patrza na mnie się
gdyż,żyletka tylko moją przyjaciółka stała
się
autor
zagubiona 16
Dodano: 2007-07-10 10:42:13
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.