Żywo
Przygarnij swoje drzewo,
pochłoń chmurę i słońce,
w korze suszy się czas,
w korzeniu płyną moce.
Przytul do pnia starego,
posłuchaj co w sękach stęka,
czy sączy się energia,
co ziemia daje drzewom,
a co skrzętnie zabiera…
Słyszysz?
Wieczność woła.
Czas nie umiera.
autor
marcepani
Dodano: 2019-01-05 08:42:09
Ten wiersz przeczytano 813 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Dobra rada ww wierszu zawarta, lubię się przytulać do
drzew,
one dają dobrą energię i z pewnością nie są toksyczne,
zaś ludźmi bywa różnie.
Tak czas mieszka w starych drzewa, a poza tym czas
zatacza krąg i a to co dziś żywe, później użyźnia
matkę Ziemię, a nieśmiertelny duch krąży i wciąż
żyje:)
Ciekawy wiersz, podoba mi się bardzo.
Pozdrawiam świątecznie marcepanko:)
A ja po energię do dęba.Miłej niedzieli.
Dobre, zdrowe spojrzenie na życie i czas :)
Śliczny wiersz Marcepani.
Pozdrawiam:)
FAJNIE
pozdrawiam z Nowym Rokiem
Mam takie drzewo - stary dąb za moim lasem. Kiedy
tylko mam sposobność być w tym miejscu długo
przykładam doń czoło, a potem siedzę oparty plecami
wgapiając się w dal łąk. Wtedy właśnie nie istnieje
czas.
tak... to jest jakieś spojrzenie, ja tam wolę
pamiętać, że czasu nie ma :-)
Lubię przytulać się do drzew. Zwłaszcza do brzozy.
Czytałem już dziś coś fajnego o drzewach, no i tu też
jest pięknie.
Dobrzyń wspomniane powietrzności bo Fakt jest taki że
czas czas jest wieczny mimo że ulotny to on wciąż żywą
żywą woła o niemarnowaniu go.
przytulić się do brzozy...
Czas nie, to pewnik.
Pozdrawiam.
Życie jest wieczne, to rzeka, która wciąż płynie. A my
wpadamy do tej rzeki na jakiś czas, a potem wychodzimy
na drugim jej brzegu...
Ale super :) pozdrawiam
Podoba mi się. Dobrego dnia :)