Na dobry początek dnia
Zagubieni gdzieś w ulicznym gwarze,
poszukujemy cichej przystani,
o jakiej każdy, już kiedyś marzył.
Granic rozsądku nie przekraczając,
skrzydłom fantazji, dajmy się unieść.
Chwilom radości dajmy się zająć.
Niech nas poniosą, do tego raju,
znanego tylko z wierzeń i legend.
I niech on będzie, naszą przystanią.
***
Tekst był już na Beju pod tym samym tytułem
(ta sama forma i treść) opublikowany kilka
lat temu.
Ma on dla mnie szczególne znaczenie,
ponieważ powstał w czterdziestą rocznicę
śmierci bliskiej mi osoby z którą tworzyłam
taką cichą przystań.
W Grudniu minęła czterdziesta szósta...
autor
molica
Dodano: 2024-01-08 06:22:17
Ten wiersz przeczytano 678 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Gleboka, pieknie sformulowana refleksja.
Wzruszajace wersy.
Pozdrawiam cieplo, Bozeno. :)
Bardzo dobry wiersz napisany w melancholijnym klimacie
na duży plus
witaj nureczko,
dziękuję za odwiedziny i miły komentarz.
Pozdrawiam.
Wzruszająca dedykacja.
Pamięć o dobrej, bliskiej osobie nigdy nie umiera...
Pozdrawiam ciepło
Witam MAGNOLIĘ i mariat.
Dziękuję za odwiedziny i komentarze, poparte głosami.
Marysiu to też cenię...
Pozdrawiam obie Panie serdecznie.
Pozdrawiam serdecznie, ból topnieje lecz pamięć
pozostaje w sercu.
Cóż - szanując wiadomość z dopisku - pomilczę.
Witam Kazię i Norberta.
Piękne dzięki za pamięć i odwiedziny z miłymi
udokumentowaniami zapisów.
Miejcie dobre dni i noce.
Choć tak dawno było w pamięci zostało,
w bardzo pięknym wierszu dziś się ukazało.
Serdecznie pozdrawiam Bożeno życząc miłego dnia :)
Piękny wiersz... pozdrawiam Bożenko:)
Piękne, wzruszające wersy, pozdrawiam ciepło Bożenko.
Refleksyjnie, spokojnie, pięknie.
Pozdrawiam serdecznie Moliczko
i życzę wszystkiego dobrego,
zdrowia, weny:))
Spokojny, niemal klasyczny wiersz. I myślę, że wiele
osób by się pod nim podpisało. Ja niekoniecznie. Dla
mnie cicha przystań to taki grób za życia. Ja chcę być
w centrum wydarzeń. Najbardziej chciałbym zostać
królem. Niestety, przez 70 lat mi się to nie udało i
powoli nachodzi mnie obawa, że nie uda mi się to do
końca życia...
Mimo to nie tracę dobrego humoru.
Piękny wiersz, który przenika zmysły swoją lekkością,
prawdą i głębią przekazu.
Razem z przypisem wzrusza i wywołuje reflksje nad
życiem.
Serdecznie pozdrawiam Cię Moli i życzę wszystkiego
dobrego w Nowym Roku :)
Gościom pięknie dziękuje za odwiedziny i komplet
potwierdzajacy czytanie tekstu.
Serdecznie pozdrawiam i życzę łaskawości losu.