W bieli czasu
gdzieś na jego kole
odmierza wolniej chwile
dręczy bezsennością
przerywa ciszę bólem
płynącą plastikowymi rurkami
rzeką wzmocnienia
pozwala zapomnieć
przenosi w błogi sen
otwiera marzeń wrota
myśli zamiast ciepłych słów
wyzwala oddech radości
gdzieś lecz tylko ty wiesz
bo jesteś tam
gdzie smutek wypala oczy
dręczy serce cierpieniem
jestem przy tobie
trzymam cię za rękę
czujesz…
05.07 – 06.07.2008.
autor
kazap
Dodano: 2013-07-15 10:59:18
Ten wiersz przeczytano 3285 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
To bardzo ważne być blisko w takiej chwili, wtedy
poznajemy na ile kochamy, dostrzegamy znaczenie
drugiej osoby w naszym życiu...
Pozdrawiam..:)
Trzymanie za rękę bez okazywania litości to niby tak
niewiele a znaczy bardzo dużo....pozdrawiam:)
na pewno wie, że miłość jest obok
Piękny!Pozdrawiam
zmysłowość cechują twoje wiersze, ten również.Pragnę
obok twoich wierszy spacerować, osiądź na chwilę i
medytować.
Zawiłości krętymi drogami chadzają,gdzieś w słowach
jest twoja ręka i miłość.
Spaceruję między wersami
Pozdrawiam - Karolku dziękuje za twoje wizyty, zawsze
sie tak składa,ze nie mogę ciebie poczęstować naszym
krupniokiem (nie mylić z kaszanką- noc a dzień)bo ja
się spóźniam
Piękny! Pozdrawiam Karolu serdecznie:)
Smutno... Serdecznie pozdrawiam :))
Smutno i refleksyjnie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Pomilczę tylko i powspominam.
Pozdrawiam:)
miało być "ktoś kto trzyma"
dobrze że jest ktoś co trzyma za rekę...cierpienie
jest wpisane w nasze życie trudno nam się pogodzić gdy
bliska osoba cierpi
pozdrawiam;-)
Smutny wiersz, bardzo smutne jest życie człowieka,
który musi - podkreślam, musi - opiekować się ciężko
chorą osobą, która ma małe szanse na wyzdrowienie.
Zazwyczaj współczujemy choremu, nie myśląc w ogóle o
tym, który się nim opiekuje (w zasadzie - której, bo
to panie zwykle się poświęcają). A cierpią na tym
bardzo, życie traci barwy... Dobry wiersz :)
zapoznałem ostatnio wiele szpitali -
we wszystkich tynk na zielono się palił,
bo biel to kolor śmierci i smutku -
dlatego w zieleń czasu wchodzę pomalutku
bez dwóch zdań - Charles le Magne
Bardzo smutny wiersz.
W takiej chwili obecność bliskiej osoby pomaga, jest
wtedy lżej.
Pozdrawiam serdecznie.
Smutny wiersz, nie brakuje w nim refleksji.
Pozdrawiam:)