Niepomna
pragnień moc
rozlała w sercu
kochanka
niepomna przestrogi
oddała żar
pożądanie
ramiona oplotły
jak sieć pajęcza
słodkie kochanie
pogrążona w oceanie
miłości
zapomniała
że jest wiedźmą
autor
Baba Jaga
Dodano: 2017-02-08 21:52:38
Ten wiersz przeczytano 1488 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Wiedźma, nie wiedźma,
miłość nie wybiera,
dopada w najmniej
oczekiwanym momencie.
Pozdrawiam :)
Wertycha dobrze gada - każdemu wolno kochać, i
wiedźmie też...
a jeszcze jeszcze ktoś tam śpiewa - czemu, czemu,
czemu nie,
wiedźmie też należy się.
Każdemu wolno kochać ...wiedźmie też! Pozdrawiam!
Dziękuję bardzo wszystkim za czytanie i komentarze.:)
dobry wiersz moc serdeczności
Chcąc rozpalić uczucie w innym sercu zapominamy o
tym,że sami możemy wpaść w sieci miłości.. ale czyż
to właśnie nie jest piękne...
Puenta zaskakująca:) Fajny.
Miłego!
-- bo czasem warto się zapomnieć...
- :)
Piękny ten ocean miłości...nie h swe prawa
rości...pozdrawiam
Fajnie i bardzo ciekawa puenta. Pozdrawiam.
Ja też czasem zapominam ;)
Pozdrawiam z podobaniem :)
Miłośc wszystko potrafi
Bardzo mi się podoba Jaguś :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj,
Czyżby wiedźma, aż tak bardzo różniła się od nie
wiedźmy? Podoba mi się, ta zaskakująca puenta.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję, za odwiedziny:)
Miłość zamyka oczy, nawet w brzydocie
można zobaczyć piękno...
:)
Serdecznie pozdrawiam, dziękuję!
Miłość potrafi zaskoczyć. Super refleksja, Pozdrawiam
serdecznie i dziękuję za komentarz:-)