*** /szmacianej lalki/

Smutny los lalki:) nie tylko lalki:) za ludźmi jest
dokładnie tak samo:) ciekawa refleksja:) pozdrawiam:)

Ciekawy wierszyk o szmacianej laleczce. Pomyślałam nad
jej losem. Pozdrawiam.

Pani Ewo, dziękuję, że dostrzegła Pani trochę
ciekawych miejsc w moim wierszu; bardzo cenię uwagi
znawców poezji. "Psa zęby" precyzyjniej oddają
odczucia samej lalki, to kwestia koncepcji w
nie-pierwszej warstwie semantycznej :-) Dziękuję za
propozycję nawiasu - trafna, ale dla mnie byłby zbyt
dosłowny, nie używam, preferuję niepokój wywołany
jednym niekonsekwentnym i nieoczywistym wersem :-)

Podoba mi się,choć smutny los szmacianej lalki,i tak
bywa.Pozdrawiam.

Trochę ciekawych miejsc jest. A dlaczego inwersja "psa
zęby" i dlaczego nie pies? Nie wiedział o tym?? I
proszę nie tłumaczyć się swobodą poezji - bo o tym
akurat coś wiem :) A jak pani chce wieloznaczności,
poprzez inne uczasowienie peelki w poruszonym przez
komentujących wersie, to proponuję nawias i sprawa
będzie załatwiona.

krzemanka ma rację, ja też tak uważam, a Ty autorko
zrobisz jak zechcesz, pozdrawiam.

:)

Nie, Krzemanko. Miało być jak jest, poezja pozwala na
niekonsekwencję, szczególnie, gdy wiele ona znaczy.
Bardzo dziękuję za komentarz, pozdrawiam

Ciekawie opisany los "szmacianej lalki". Zastanawiam
się, czy w szóstej strofie nie miało być "czy była
kochana", skoro cały wiersz napisany jest w trzeciej
osobie?
Miłego dnia.

Ciekawy zyciowy wiersz pozdrawiam