TO TYLKO CHWILE
bywają chwile gdy nie zostaje nic
jak bańka mydlana pryśnie czar
stracony czas codzienności
szczęśliwy człowiek gdy kocha
wyciągam stare fotografie
jak sentymentalna marzycielka
dlaczego się zmieniło pytam
szczęście w lustrze odwrócone
cicha pustka głos w oddali
dreszcz ciepło twoich dłoni
zapomnieć przestać nie wyszło
to słowa które do dziś słyszę
jak bezlitosny potwór wracają
korytarze marzeń puste zimne
oddałam ci pustkę słońca promyki
słowa nie określą tego co czuję...
autor
MAGNOLIA
Dodano: 2015-08-09 14:26:03
Ten wiersz przeczytano 1452 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Przepiękna melancholia
Pozdrawiam
Oby tych pięknych chwil jak najwięcej:) Pozdrawiam:)
Piękny nic innego nie trzeba dodawać. Pozdrawiam.
niech zrodzi się uczucie;)
Przeczytałam jeszcze raz jest śliczny :)
Pięknie... Niech przyjdą chwile najlepsze
ile sił tyle biegu po szczęście
Moze, to tylko , chwilowe przesilenie i wszystko wroci
i znow bedzie, pelnia szczescia.
Pozdrawiam MAGNOLIO. :)
Słowa nigdy nie określą, co tak naprawdę człowiek
czuje?
Bardzo melancholijny wiersz i taki pisany przez życie…
Pozdrawiam bardzo serdecznie i z uśmiechem:)
Dużo w tym prawdy Magnolio:)
człowiek szczęśliwy, kiedy kocha:)
Dobrej nocy:)
Pustka jest bardzo często głębsza od studni.
Smutne i wzruszające są Twoje słowa MAGNOLIO,wiem co
znaczy samotność...pozdrawiam serdecznie :)
powracaj do wspomnień - marz
i kochaj a poczujesz wzajemność
pozdrawiam
Szczęśliwy, ten kto kocha i jest kochany' :) Miłego
dnia MAGNOLIO :)
Posyłam uśmiech na lepsze chwile:-)