uniesieni
Bożonce Mojej
[ uniesieni ]
z tego wzgórza widok najpiękniejszy ,
z tego wzgórza odpływają mgły ,
na nim marzenia wywiezione nocą
na ust harmonii rozpoczęły gry ;
na tym wzgórzu księżyc jakby bliżej ,
na tym wzgórzu oparło się niebo ,
nie prosiliśmy nawet chmur wełnianych
same okryły nas tajemnicą ;
pod tym wzgórzem cicho spało miasto ,
nad tym wzgórzem figlowały sny ,
oblepiły nas wilgotną rosą ;
wiedziałaś , że – Ja , wiedziałem ,
że – Ty .
Damian Maciej
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.