412.Podświadomość
cudownie
zanurzyć się w podmuchu
czerwonych myśli
co rozgrzewa wnętrze
w głąb duszy
by nie czuć
pustki
tylko drżenie
szepczących liści
zobaczyć jasność
i nie tańczyć
z wierzbami
one tylko płaczą
nie mam odwagi
marzyć
a jednak
usłyszałam
oddech
wiatru
autor
beano
Dodano: 2021-08-12 21:38:53
Ten wiersz przeczytano 2862 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (77)
Ślicznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Ten oddech wiatru.
Jeszcze raz. I nie wiem czy będzie.
Piękny.
Milyenuś
;)
Listonoszu
przynosisz ciepło słów
:)
Marku
odpozdrawiam serdecznie
:)
Promyczku
miło bardzo, że się podoba
serdeczności dla Ciebie:)
Gabi
dziekuję za poczytanie
równie ślicznie
:)
Śliczny wiersz.
Dobranoc Beatko:)
Piękny wiersz!
Pozdrawiam Beatko.:)
Z pewnością jest to miła i przyjemna chwila, ale pod
warunkiem, że wypełniając ową samotność daje sercu
radość :)
Pozdrawiam:)
Marek
Zanurzyłem się w nim....pozdrawiam serdecznie
Kto wie, może z tego podmuchu zakwitnie coś jasnego na
stałe...
Pozdrawiam z podobaniem :)
Podoba mi się wiersz w melancholijnym klimacie ale
warto potraktować go poważnie.
W samotności różnego koloru myśli przychodzą do głowy,
czerwone rozpalają umysł, gorzej się dzieje, gdy
przychodzą czarne, które mogą wróżyć smutny a niekiedy
nawet tragiczny koniec.
“Potęga podświadomości” dr Josepha Murphy'ego to
poradnik, która pomaga pokonać bariery umysłu i
przejąć kontrolę nad swoim życiem.
Beatko, ślę serdeczności :)
witaj Bartku
serdecznie dziękuję za ciepło;)
posyłam uśmiechy:)))
Nie po raz pierwszy - pięknie i smutaśno trochę...
Bardzo, bardzo się podoba :-)
A drzewa czasami nie płaczą... Śpiewają, ale tylko,
gdy ptaki smacznie śpią :-)
Pozdrawiam ciepło :-)