412.Podświadomość
cudownie
zanurzyć się w podmuchu
czerwonych myśli
co rozgrzewa wnętrze
w głąb duszy
by nie czuć
pustki
tylko drżenie
szepczących liści
zobaczyć jasność
i nie tańczyć
z wierzbami
one tylko płaczą
nie mam odwagi
marzyć
a jednak
usłyszałam
oddech
wiatru
autor
beano
Dodano: 2021-08-12 21:38:53
Ten wiersz przeczytano 2863 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (77)
By nie czuć pustki dusza usłyszy nawet oddech
wiatru...wzruszający wiersz...aż mi serce zadrżało...
Piękny powrót Beatko...tęskniłam :*:) pozdrawiam
bardzo cieplutko
Zanurzanie się w sobie bywa lekiem na zło tego świata.
Wielu tak robi. Pozdrawiam a wiersz bardzo trafiony i
fajny. M
Bogusławie
:)
serdecznie;)
Dolaczam do grona zachwyconych wierszem. :)
Podswiadomosc duzo moze...
Pozdrawiam Beato serdecznie :)
Anno
:)
jak zawsze
Zakochana w wietrze
:)
Zosiaku
serdecznosci
:)
Amarok
bardzo mi miło, dziękuję
pozdrawiam serdecznie
:)
Krysiu
bardzo dziękuję,
pozdrawiam serdecznie
:)
Rozczulająca melancholia z nastrojowymi metaforami.
Spokojnej nocki:)
Ukłony i podziękowania za TAKĄ poezję:)
Wando bardzo dziękuję za skrzydła
oczywiście poprawiam,
pisanie z marszu to moja specjalność
:)
serdecznie pozdrawiam
Piękny wiersz, jeden z Twoich najlepszych, a "podmuch
czerwonych myśli" jest niezwykły. Mam jednak uwagę
językową: "szeptających" jest uznawane za formę
niepoprawną, poprawna jest "szepczących" (jeżeli
potrzeba uzasadnienia, to rozwinę temat). Pozdrawiam
serdecznie :)
Bardzo ładna melancholia,
z nutą optymizmu na końcu.
Pozdrawiam, dobrej nocy życząc, Beatko:)
Melancholijnie. Bardzo ładnie.
Dobrej nocy :)