412.Podświadomość
cudownie
zanurzyć się w podmuchu
czerwonych myśli
co rozgrzewa wnętrze
w głąb duszy
by nie czuć
pustki
tylko drżenie
szepczących liści
zobaczyć jasność
i nie tańczyć
z wierzbami
one tylko płaczą
nie mam odwagi
marzyć
a jednak
usłyszałam
oddech
wiatru
autor
beano
Dodano: 2021-08-12 21:38:53
Ten wiersz przeczytano 2864 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (77)
Wiatr niesie różne słowa...warto słuchać...
:Pozdrawiam serdecznie...
podmuch czerwonych myśli- to jak rozumiem marzenia. Na
nie zawsze można sobie pozwolić. W samotności też. Ona
jest szczególnie uczulona na dźwięki- na oddech wiatru
też.