421. Stygmaty
dajcie mi więcej wiary bym mogła w ciszy
słuchać serc rozrzuconych wyrwać z nich
dotyk
z korzeniami kamiennej krainy i wnieść
w nieboskłony z dala od rwących osuwisk
siły też dajcie by (roz)deptać betony
obwałowane po brzeg klepsydrami swych
spadkobierców bezmózgiem okaleczonych
dajcie mi rozum który zamienię w czyny
bym nie krwawiła za miliony
autor
beano
Dodano: 2021-10-01 16:44:37
Ten wiersz przeczytano 3510 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (77)
Świat staje się betonową pustynią z bezdusznymi
ludźmi. Udanego i beztroskiego dnia:)
- wow, zaniemówiłam - wiersz charyzmatyczny. Bardzo.