421. Stygmaty
dajcie mi więcej wiary bym mogła w ciszy
słuchać serc rozrzuconych wyrwać z nich
dotyk
z korzeniami kamiennej krainy i wnieść
w nieboskłony z dala od rwących osuwisk
siły też dajcie by (roz)deptać betony
obwałowane po brzeg klepsydrami swych
spadkobierców bezmózgiem okaleczonych
dajcie mi rozum który zamienię w czyny
bym nie krwawiła za miliony
autor
beano
Dodano: 2021-10-01 16:44:37
Ten wiersz przeczytano 3512 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (77)
Niezły, taki ciut szaleńczoprorocy.
Betony można zetrzeć, ale to zbyt długi czas
potrzebny.
Dajcie siły by ten swiat zrozumieć...
sporo emocji (przypomina Wesele Wyspiańskiego)
W klimacie Ody do młodości/ Mocne/M
:)
gdyby nie ten chochlik dałbym peelowi popalić
dziwi tylko zachwyt pierwszych komentatorów bo te:
"im" było STRASZNE
a teraz jest ok.
ale jeszcze powrócę
Mocny, wyrazisty i wymowny krzyk...pełen emocji
wiersz...
Jestem pod wrażeniem :) Pozdrawiam cieplutko Beatko i
życzę miłego wieczoru :)
Bdb ciekawy wiersz, a krwawienie za miliony to
doprawdy ciężar ponad siły,
choć niektórzy poeci cierpią za miliony, tak w każdym
razie mawiał Bursa.
Pozdrawiam z dużym podobaniem dla wiersza, muszę rzec
że rozpinasz swoje poetyckie skrzydła, Beatko :)
Dramatycznie Beatko.
Poruszająco.
Januszku
Dziekuje za uwazne czytanie
Pozdrawiam serdecznie
jest na początku:
dajcie mi
a na końcu
dajcie im
czy na pewno ?
beano DV za na tak :)+
rzeczywiście mocny wiersz:)
Niesamowity wiersz.. Pozdrawiam
dramatyczny wiersz Beatko i bardzo aktualny
Świetny wiersz :)