7.........
Twoje ścieżki proste drogi Twe wiadome
A trudno mi tak podążać za Tobą
Gdy krok pierwszy robię
Już swą pychą grzeszę
Chciwością wiedzy kalam moją duszę
Odkąd młodzieńcem nieczystość mi druhem
Zazdroszczę wszystkim po kres swego
życia
Objadam się gniewem
Opijam lenistwem
I z lubością czekam na Twe drugie
przyjście
Licząc się w zbawionych
Bom wszak świadczył sobą
28.08.2009
Komentarze (2)
kto powiedział ,że człowiek jest idealny? właśnie
dlatego ze nie jest On go kocha.. jak swoje niepokorne
dziecko..ładny wiersz
Pięknie skomponowany wiersz Każde słowo ważne i
poddanie się rachunkowi przed sobą dla Boga Droga
ofiarą czy będzie wybranym? Wiersz głęboki w treści
Bardzo piękny w wymowie aż tchu brakło Pozdrawiam
ciepło