Abonenta nie ma...

Koncept - zaskakujący pomysł Moge się pokusić o stwierdzenie, iż miałam koncept?

Dzwonię do Ciebie kolejny raz
Odruchowo wykręcam numer
I choć wiem, że nie odbierzesz
Słucham sygnąłu uciekającego z słuchawki

W głowie słuszę dźwięk Twych kroków
Urojone odebranie rozmowy przez Ciebie
Lecz po drugiej stronie cisza, szum
Czekam bezczynni aż się odezwiesz

Już jest północ, znowu bez Ciebie
Cały czas słuchawkę w dłoni trzymam
I słucham jak głos w głebi powtarza
Ambonenta nie ma... i nie będzie

Bo wiem, że Ciebie nie ma i nigdy nie było
Mój urojnoy rozmówca, bez numeru
A jednak kiedyś rozmawialiśmy - pamiętam
Więc co to wszystko znaczyło?

autor

Pusty Krzyk

Napisany: 2006-11-12 Dodano: 2006-11-12 21:05:56

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie