Aniele z poczerniałymi skrzydłami

widziałam cię kiedyś Aniele
szedłeś w moją stronę
z modlitewnym skupieniem
lecz skrzydła twoje były poczernione
masz mnie strzec
chronić
wskazywać właściwą drogę

a ty

stawiasz na mej drodze ludzi
którzy prowadzą mnie do zatracenia
zdradliwym zefirkiem omiatają duszę
wiodą na pokuszenie
serce mamią
spełnieniem snów
uśpionych już

aniele

daj mi czas na wytchnienie
nie musisz aż tak się starać
chciałabym porozmawiać sama ze sobą
znaleźć zgubiony klucz
posłuchać krzyku żurawia
zobaczyć cień na ścianie
przyklęknąć w ciszy
podziękować
że żyję

Nie napisałam tego ot tak sobie. Mam żal do mojego Anioła.

autor

donna lukrecja

Napisany: 2006-07-20 Dodano: 2006-07-20 06:29:09

Ten wiersz przeczytano 557 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie