Azyl
Nie można zmusić do miłości
i próżno tulić zimne dłonie.
Schować ją w sobie jest najprościej
i wiersze pisać prosto do niej.
Zajrzy poeta z czułym sercem,
dla niej otworzy swe ramiona.
Pomyśli: tu jest moje miejsce,
wiersze i miłość, ja i ona
autor
ewaes
Dodano: 2019-01-13 09:43:37
Ten wiersz przeczytano 3398 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (75)
- o miłości można wiele...
to się jednak samo dzieje - nie na rozkaz, nie na
przymus... nie da się jej przecież wymóc.
@TOM - - Miłość to miłość, nie można kochać z litości,
przestań. Czytaj powyzej.
ewaes
Z tego co widze w komentarzach, popierasz milosc z
litosci, brawo:))
I tylko nie wmawiaj mi ze jastrz pisze o czyms innym::
Piękny...i bardzo prawdziwy.Pozdrawiam Ewuniu;)
azyl dla lekkopiórych i złamanoskrzydłych serc
@CSK--Mgiełko, jak widać da się...
Dziękuję :*) :*)
@jastrz - - wruszyles mnie... Stara głupia.
Dziękuję :*)
Za jastrzem :-) jak Ciebie nie kochać :-) nie da się
:-) Trzeba :-) pozdrawiam :-)
Nie można zmusić do miłości, ale i chyba nie trzeba...
No bo jak Ciebie nie kochać? Taka mała bezradna,
zagubiona w życiu... Aż prosi się by ktoś się Tobą
zaopiekował!
@DonPedro - - miłości bać się nie można, cóż
piękniejszego od niej :)
Dziękuję :*)
Jak często ukrywamy miłość bo boimy się porażki.
@Cyranek--na pewno zajrzy:)
Dziękuję:*)
@TOM-- Mam niską samoocenę, jestem słaba i naiwna
ale przynajmniej szczera. Zgadza sie, potrzebuję
miłości i zapewnień, że jestem kochaną.i że ktoś się
o mnie troszczy. Jakie mam wyobrażenie o miłości to
chyba widać w moich wierszach.
Wysoko się cenisz ...
ewaes
Nasze poczucie własnej wartości ma ogromny wpływ na
to, co nazywamy miłością, i jakie mamy w stosunku do
niej oczekiwania. Im wyżej cenimy siebie, tym mniej
jesteśmy uzależnieni od nieustannych dowodów troski
naszego współmałżonka. I odwrotnie, im niższa jest
nasza samoocena, tym większą mamy tendencję do
uzależniania się od bezustannych zapewnień o miłości,
co może doprowadzić do błędnych wyobrażeń na jej
temat.
VIRGINIA SATIR
I niech zajrzy ten poeta nie tylko z otwartymi
ramionami ale i sercem otwartym.pozdrawiam
niedzielnie.