Bajeczna nierealność miłosnej...

Wierząc, że kiedyś los
łaskawszym będzie
licząc każdy kłos
w polnym wiatro-pędzie.

Z głową z lekka opartą
zgrabnie włosy rozwiane
o starą kurtkę, podartą
zdarzenia wciąż wspominane.

Jak w złotym listowiu
ukryte z cichca uczucie
tak miłość o nowiu
przybyła w jednym bucie.

Troszkę przyrumieniona
lecz wstydem nie okryta
każda osoba zmieniona
choć z uczuciem nieobyta.

Promieniem oczu lśniących
wybita nad obłoki
jak tych dwóch gwiazd, błyszczących
liczy powolne kroki.

I skromne zwieńczenie przysięgi
muśnięcie lgnącej czerwieni
gdzie słodkim pasa wstęgi
na piasku słowo się mieni.

-Czy wierzysz i ufać chcesz?
Tak…nieprzerwanie wiecznie
-(uśmiech) wiem o tym – wiesz?
Mi także z Tobą bajecznie.

autor

asiaaa

Napisany: 2007-03-25 Dodano: 2007-03-25 18:51:35

Ten wiersz przeczytano 376 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie