BEZ RYTMU

Muzyka to początek i koniec wszelkiej mowy. * Autor: Richard Wagner

sfrunął anioł z przebitym sercem
i skrzydłem dotknął niebo w purpurze
oblizała wargi tęsknota z rozkoszą
zamilkły szmery w sercu głuche

popłynął akord łzawy niepojętą strugą
smutek błękitny zamilkł w drżeniu gamy
zakołysało nagle niebem wschodu
echo ogrodu niezgodną barwą

cisza zgasła wiatr sadzi konwalie
ulewa zamknęła przestrzeń magii
w mitycznych kręgach dróg
bez odległości gdzie trawa rośnie sama

w zadumie molowej orchidei dzikiej
rozłożył parasol a w nim nie ta melodia
bez rytmu ona i duszy znanej co ma wiarę
ścieżki fascynacji żywiołów płonącej żarem

co serce nocą otwiera.

napisany Łódź,02.12.2007r. ula2ula http://www.youtube.com/watch?v=1CKXDShFXDY

autor

ula2ula

Dodano: 2009-03-05 00:19:43

Ten wiersz przeczytano 1260 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie