bez tytułu

Gdy nas skazano
na jesień

Ci ,którzy zdolni byli
kochać
nie musieli całować
już murów

Byli zmęczeni
niewiarą w ludzi
ale wśród nich
przyszło im żyć

Więc od niewiernych
i przewrotnych
uczyli się
wiary w miłość

W słońcu było nam
zimno
Nam,wynaturzeniom
których tylko liście
prężące sie do skoku
były w stanie zrozumieć

Uczyliśmy się wieczorów
by nie zaskoczył
nas zmrok

Gdy robiło się smutno
podglądaliśmy
jak dwa ludzkie cienie
całują się na ławce

autor

halka39

Napisany: 2006-10-23 Dodano: 2007-04-20 20:05:21

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie