BEZCENNA

-Kochanej Ani S.-

Szkoła się skończyła
Nie było drugiego domu
Wieczornych rozmów z Tobą
Twego ciepłego głosu
Cztery lata razem
W internackich murach
Odeszły w niepamięć
Została purpura

Zamieszkałaś w Olsztynie
Odeszłaś na zawsze
Straciłam Cię?
Dziwny list leży w skrzynce
Jesteś...
Pamiętasz mnie
Nasza znajomość przetrwała
Tak długą rozłąkę
Jesteś tak daleko
A zarazem tak blisko
Pan Bóg dał mi dwóch braci
A teraz wiem
Mam siostrę bliźniaczą w Twojej postaci
Jesteś moim lustrzanym odbiciem
Bez słów mnie rozumiesz
I wiesz co myślę
W Twoją twarz patrzę
W niej swoją widzę

Pamiętasz jak płakałam...
Ty łzy mi ocierałaś
W chwilach załamania
Budowałaś mnie od nowa
Nie milczałaś
Pokazywałaś jak latać
Robiłaś wszystko
Bym się nie bała

Wiem, błądzisz również
Lecz to rzecz ludzka
Ciemności w życiu
Wprowadziły nam zamęt
Nie nasza wina
Co dzieciństwo w nas zasiało
Całe życie nie będzie bolało...

Zobaczysz
Na starość usiądziemy na ławeczce
Przytulone tęsknotą
Z uśmiechem promiennym jak nigdy

Powiem ciepło
Warto było jednak żyć
By móc z Tobą usiąść dziś
Mimo wieku serce płonie
Przyjaźń ma wciąż wielki płomień
Nasza miłość jest bezcenna
Nic jej nigdy nie dorówna

mam zakaz komentowania, czytam i głosuję

autor

sara janicka

Napisany: 2008-05-21 Dodano: 2008-05-22 06:32:34

Ten wiersz przeczytano 755 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie