Blask chwil minionych

Pamiętasz w czerni utajoną dal?
I tam, hen, wysoko blask księżyca,
Co pośród chmur płynie - niby wśród fal?
Lśni i się śmieje - jak Twoje lica?...

Tak dobrze nam było, że wokół mrok
Spowija wszystko w swojej otchłani.
W głębi duszy, gdzie nie dociera wzrok,
Kryła się pieśń... Kochałem Cię dla niej!

Lecz ona zmarła, stopniała we mgle!
Znikła wraz z drżeniem struny mej lutni.
Nagle pojąłem, jak bardzo mi źle!
Tobie tak samo! Byliśmy smutni...

Więc ruszyliśmy w świat bez żadnych słów.
Blask tamtych chwil minął bezpowrotnie.
A teraz tu jestem, stoję tu znów!
Ze łzami w oczach śpiewam samotnie!

autor

romantyk123

Napisany: 2015-06-07 Dodano: 2015-06-07 02:17:38

Ten wiersz przeczytano 930 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie