Bosymi stopami...

...chciałbym tak wiele dać! Lecz nie mam nic......

17.09.2006

Bosymi stopami stąpam po piaskowej ścieżce życia
Potykam się o problemów kamyki
Nie jeden raz na kolana padałem raniąc je do krwi
Zawsze był ktoś kto podał dłoń

Brnę przez ciernie zawiści
Jak one ranią mą duszę ja tylko wiem
Umęczone ciało kładę pod baldachimem gwiazd
Choć na chwilę odpocząć chcę

Na piaskowej ścieżce życia pojawiłaś się ty
Dałaś ożywczej wody łyk
Rosą z kwiatu swego dobra otarłaś
Moją zmęczona twarz
Opatrzyłaś zranioną duszę
W zamian nie Zażądałaś nic

Szepnęłaś- tylko bądź...
Zawistne oczy im zamknęłaś
Pucharem marzeń obdarowałaś
Piasek drogi życia zmieniłaś w źródło szczęścia

Chcę coś w zamian dać
Lecz nie mam nic
Jedynie dobre słowo i serca żar
Oddam Ci je
Mój największy skarb
Jedyny jaki mam...
Tristan350

autor

Tristan350

Napisany: 2006-09-17 Dodano: 2006-09-20 00:17:21

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie