Boże niepokojących natchnień

Boże niepokojących natchnień
do syta
krzewie winny nie pytaj
jest radość
jest smutek
takie dwie perełki
tylko dwie...
każda się pięknem niesie
swoistą barwą uniesień
i w każdej coś więcej trwa
korale są tylko dwa...

Nalałem Cię w kielichy
Boże mój Ty mój lichy
z nieprzespanych nocy wzięty
od woni lili
od smaku mięty

modlę się o siłę taką
spotkań i przeżyć
bym znów mógł powiedzieć-Ojcze
abym ponownie mógł wierzyć

autor

Korczak Krzysztof

Dodano: 2006-07-10 18:40:05

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie