BrAk!

...na nowy Rok dla Kogoś...

Żyje w swoim własnym śnie
Patrze jak inni przez pryzmat smutku usmiechają się
W krzywym zwierciadle, życia karuzeli
Zakrywajac swoje usta by nie było słyszeć krzyku
potępionych, gorzkich łez goryczy.
Odkrywając swe idee
wyśnione plany na przyłość
Radość z nieistniejącej pustki
Pustki, której nikt i nic nie może wypełnić
Słowa, które swą dla innych karmą
Dla innych trującym napojem...
Brak porozumienia...
Uczuć...
Szczęścia...
Ludzkiej dobroci...
Myśli...
Poplątane słowa...
Brak!

autor

Kasia91

Dodano: 2007-12-31 16:25:18

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie