By nie przespać ani chwili Ciebie

Kolejny wieczór...
i chociaż spać tak bardzo lubię,
to zasnąć nie chcę,
bo boję się, że zgubię
to, co teraz mnie cieszy.

I chociaż opadają powieki,
to bronię się sił resztkami,
by nie dać się im zamknąć,
by cieszyć się choć minutami
tego, co mam teraz obok.

Kiedy tak leżę z Tobą,
to uparcie zasnąć nie chcę
w obawie, że do rana znikniesz,
że obudzę się bez Ciebie,
początkiem dnia rozczarowana.

A kiedy zasypiam sama,
myśli o Tobie wciąż napływają.
Jeszcze jeden wers, zwrotka...
słowa same się narzucają,
a ja w mroku nocy je zapisuję.

A kiedy przy Tobie wreszcie się budzę
i widzę, i czuję, że na prawdę jesteś,
ogarnia mnie coś, czego nazwać nie umiem,
spokój, radość, żal i złość jednocześnie,
że przez sen straciłam tyle godzin Ciebie.

autor

Mon1ka

Napisany: 2009-11-06 Dodano: 2009-11-10 17:56:50

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie