Być Królową Śniegu...

Świat przystał na chwilę popatrz w okno ona tu jest...

Czarujesz mnie spokojem i harmonią,
w stan romantyzmu ciało wprawiasz.
Gdy śnieżny puch opada na skronie,
cierpliwie czekasz i siły odnawiasz...

Nazywasz się dumnie kryształów królową,
brokatem śnieżnych płatków bielistych.
Co roku trwającą, co roku nową,
zaklęciem mrozu, czarujesz perlistym.

Wciąż na mnie z uporem, zakładasz sidła,
dokładnie się cała opatulam i chronię.
A serce gorące nie skona z zimna,
ukryję je w ciepłe, wrażliwe dłonie.

W zachwyt euforii każdego chwytasz,
z ochotą oplatasz bielą kryształową.
Nie ważne, że mróz ciało przeszywa
i tak jesteś piękną, śniegu królową...

autor

Wierszetka

Napisany: 2007-11-13 Dodano: 2007-11-13 15:15:44

Ten wiersz przeczytano 2284 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie