Całą sobą jestem...

Dla Smoka...

Taflą Twego wzroku
Otulona w zimnej niszy
Pragnę spłonąć, Smoku
Ogniem Twojej ciszy

Rysunkiem Twych dłoni
Naznaczona przez chwilę
Pragnę być ogniem Twoim
Co łzy wspomnień zmyje

Ciepłem Twego głosu
Zaczarowana pośród myśli
Pragnę być darem losu
Co Twoje marzenia ziści

Barwą Twoich ust
Pogrążona w marzeniach
Pragnę być jedną z bóstw
Doprowadzającą do ukojenia

Potretem Twej natury
Urzeczona niczym obrazem
Pragnę zniszczyć świata mury
Abyśmy wreszcie byli razem

autor

Dama Pik

Napisany: 2005-11-21 Dodano: 2005-12-06 15:41:19

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Sylabiczny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie