Exorciso..!

Exorciso...*
Pozostaw mnie sam na sam z moim własnym bólem
Nie przejmuj się łzami brudzącymi ludzki ład
Przecież to cierpienie potępienia jest królem
A dla mnie potępiony jest cały ludzki świat

Exorciso...
Nie kochaj mnie, na mą śmierć zaklinam ja Ciebie!
Jestem przecież na zawsze samotną Damą Pik!
Nie patrz dłużej na mnie, odwróć smutne spojrzenie
Nie chcę byś był owcą, którą pożeram ja - wilk

Exorciso...
Nie ma to wina, że ja Ci się po nocach śnię!
Odejdź, błagam! Ja sama przed siebie podążam
Nie patrz tak pięknymi oczyma, nie kocham Cię!
Odejdź, na diabła! Przecież w smutku Cię pogrążam!

Exorciso...
Nie patrz na mnie tak mgliście, błagam Najdroższy!
Twe oczy dla mnie zwierciadłem świata smutnego
Nie chcę patrzeć jak płaczesz nade mną, Najsłodszy
Ja jestem panią mego losu okrutnego!

A jednak...
Spojrzałeś z bólem na moje pocięte ręce
Uwierz mi wreszcie, że oni robią to sami
Kaleczą moje oczy, rozrywają serce
Palą skórę! Tyle, że moimi rękami...

*Exorciso (łac.) - zaklinam

autor

Dama Pik

Napisany: 2005-10-11 Dodano: 2005-10-12 17:49:22

Ten wiersz przeczytano 1101 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie